τα γιασεμιά μου μεγαλώνουν γρήγορα
γρηγορότερα από το χρόνο στην ταυτότητά μου
απλώνουν ρίζες στα καλοκαίρια που πέρασαν
κλαδιά στα χρόνια που θα ΄ρθουν.
θα είναι εδώ όταν θα έχω φύγει
θα σώζουν την προσδοκία μου
θα μιλούν την επιθυμια μου
θα τραγουδούν χρώματα και ευωδιές
όπως μ' αρέσει
έτσι θα υπάρχω
πιστός στην αναγκη της αιωνιότητας
ευλαβής στο κάλεσμα της ομορφιάς
σ' ένα κόσμο που θα έχει πεθανει
ονειρο ζωντανό
σε πείσμα του χρόνου που θα τα τυραννά
βαφτίζοντας τους τυφώνες του με ξωτικά ονόματα.
17 comments:
Όμορφα γιασεμιά αυτά, ανθεκτικά κι αειθαλή, πάντα λευκά "είτε βραδιάζει είτε φέγγει"... κι όσο περισώζουν τις προσδοκίες μας στον αιώνα τον άπαντα, μπορεί να περισώζουν κι εμάς, γιατί εκεί, στα όνειρα και στις προσδοκίες, εγκαταβιώνει ό,τι πιο γνήσιο από μας!
Εύχομαι στα γιασεμιά σου να είναι αμάραντα!
Μέσα από τη ματαιότητά μας, βγάζεις το αισιόδοξο, ελπιδοφόρο κι συνάμα ...μυρωδάτο μήνυμά σου.
Ηθελα να σου το έλεγα και πιο παλιά....αυτό που μου αρέσει στο γράψιμο σου , μεταξύ άλλων, είναι η λιτότητα και οικονομία (μήπως ειναι το ίδιο?!)...
Κάποιο το εχουν ξεχάσει αυτό και παρασύρονται σε μακρόσυρτα κείμενα στηριζόμενα σε απίθανους λεκτικούς ακροβατισμούς...
Σήμερα παρέδωσες μάθημα σε πολλά επίπεδα....
Εγώ θα σου στείλω ενα ακόμα παλιό Πωγωνήσιο για τη ξενιτιά σαν φτωχό αντίδωρο...
"η ξενιτιά κι ορφανιά
η πίκρα κι αγάπη
τα τέσσερα τα ζύγιασα
καλύτερα ειν τα ξένα...
τα ξένα θέλουν φρόνιμα
βαριά ταπεινωμένα
θελουν ματάκια χαμηλά
να σκύπτουν να διαβαίνουν..."κλπ
μοσχομυρισε γιασεμι..
Τρελλαίνομαι για το γιασεμί. Να τώρα κάθε φορά που θα βλέπω, θα σκέφτομαι το κειμενάκι σου... :-)
- Καλησπέρα ένα δωμάτιο θα ήθελα.
-Για να δούμε. Έμειναν δύο. Θα σας δώσω αυτό με θέα στο κάστρο. Το άλλο βλέπει σε τοίχο. Βέβαια έχει...όχι όχι αυτό με τη θέα θα σας δώσω.
-Τί έχει;
-Ενα γιασεμάκι απ'εξω.
-Αυτό αυτό θέλω...
Σαν γιασεμί το κείμενό σου, λιτό, μικρό, ουσιαστικό. Φίλε μου, το 'χεις.
asteroid
Δυσκολεύομαι πολύ να συζητώ με αφορμή κάτι που γράφω.
Περίορίζομαι να συμφωνήσω ότι τα όνειρα και οι προσδοκίες περισώζουν κάτι από τη γνησιότητά μας.
Σ' ευχαριστω
@bebelac
@φύρδην - μίγδην
@φεγγαροαγκαλιασμένη
@sunshine
Ενα κλαδάκι γιασεμί στην καθεμια σας
@takis
Τα ωραία σου αντίδωρα με κολακεύουν πολύ περισσότερα από τα πάντα καλά σου λόγια
Σ' ευχαριστώ.
@maria_adouaneta
To βράδυ άνοιξε το παράθυρο και κοιμήθηκε στην αγκαλιά της Ευωδιάς. Το πρωϊ χαμογέλασε, υπέγραψε Μαρία κι έφυγε
@αμμος
Εξαιτίας σου θα πιστέψω ότι πήγα χαμένος :-)
Άλλων οι τυφώνες γεννούν τέρατα. Οι δικοί σου γιασεμιά γεννούν. Μοσχοβολάς, Τυχάρπαστε. Άγιο μύρο το δάκρυ σου.
Τις προάλλες η Ίλια έκοψε ένα άνθος λεμονιάς. "Δε μυρίζει μαγικά;" με ρώτησε. "Ναι, σαν γιασεμί" της είπα. "Μα τι λές; Το γιασεμί είναι γλυκό, μεθυστικό, αυτό σε ξυπνάει, σε ανατριχιάζει". Το κείμενό σου είχε μια πικρή νότα μέσα του που μ' έκανε να αναριγήσω -είσαι σίγουρος πως είναι γιασεμί; Αν ναι, λέω να αρχίσω να πίνω βότκα- γιασεμί από απόψε! :-)
Αισθαντικά όμορφο, και πολύ θλιμμένο... γιατί;
:)
Post a Comment